حکم روزه‌ کشورهایی که روزشان طولانی و شب شان کوتاه است

توضیح

از سئوالی آگاه شدیم که در سال ۲۰۱۳م به شماره ۲۹۸ درج شده است و حاوی این مطلب می باشد: در کشورهای خارجیِ که حتی ساعات روز به بیست ساعت [بلکه به ۲۲ ساعت هم] می رسد، برای روزه و نماز چی باید کرد؟
پاسخ :
معیار در تشریع احکام، حداکثر است نه حداقل
کشورهایی که درآن روال عادی به هم خورده است، تاجایی که مسلمان ناتوان از گرفتن روزه می شوند، روزه و نماز درآن کشورها از راه سنجش و مقایسه با مکه مکرمه انجام می شود، علاماتی را که خدای متعال سببِ تشریع واجرای احکام برای نماز و روزه دانسته است – مانند طلوع و غروب خورشید، زوال ویا پنهان شدن شفق ومانند آنها- معیار حکم نمی باشند و کنارگذاشته می شوند؛ زیرا سنت الهی براین استوار بوده است که احکام تکلیفی را برغالبِ احوال، تشریع کند نه بر حالاتی که استثناء پیش می آید.
این نظر، دیدگاهی است که فقها و اصولیون به صراحت به آن اعتراف کرده اند: هدف شارع از عموماتِ نصوصِ شرعی، استوار برحالتِ غالب وشایعی است که درمیان مردم به آن- در زندگی و رفتار اجتماعی شان- ارج نهاده می شود.