بررسی انتقادی ادله قائلین به عدم امکان مطالبه خسارت مازاد بر دیه در فقه و حقوق موضوعه
فصلنامه مطالعات حقوق، سال 1400، شماره 15، ص.: 285-300.
1400
در فقه و حقوق در خصوص امکان مطالبه خسارت مازاد بر دیه اتفاق نظر وجود ندارد به گونه ای که برخی از فقها و حقوقدانان قائل به امکان مطالبه و برخی دیگر قائل به عدم امکان مطالبه خسارت مازاد بر دیه هستند. ادله مخالفین مطالبه خسارات مازاد بر دیه را میتوان سکوت در مقام بیان شارع به گونه ای که در آیه ۲٩ سوره مبا رکه نسا و روایات اسلامی پس از مشخص نمودن دیه» حم به هیچ خسارت مازادی با وجود آنکه روایات در مقام بیان بودهاند داده نشده است و همچنین مقطوع بودن دیه توسط شارع برای جلوگیری از تشتت آرا و در آخر نسخ مواد ۱ ۵ و ۶ قانون مسئولیت مدنی شمارش نمود. نتایج پژوهش پیش رو حاکی از آن است که تمامی این ادله قابل مناقشه بوده به گونه ای ادعای سکوت در مقام بیان شارع به دلیل اثبات در مقام بیان نبودن شارع و همچینن توجه به وضعیت اجتماعی و اقتصادی زمان صدور حکم و ادعای مقطوع بودن آن با توجه به امضایی بودن دیه و ادعای نسخ مواد مرتبط قانون مسئولیت مدنی توسط قانون مجازات اسلامی را با امکان جمع این دو قانون میتوان پاسخ گفت.
واژه های کلیدی: دیه، خسارت مازاد بر دیه، سکوت درمقام بیان، مقطوع بودن دیه، قانون مسئولیت مدنی.
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد