بررسی فقهی ادله عدم مشروعیت جراحی‌های زیبایی

توضیح

چکیده:
دانش جراحی پلا ستیک یکی از د ستاوردهای جدید علم پز شکی بوده که به دو گروه رو شی «زیبایی و ترمیمی» تقسیم شده است . سوال محوری این مقاله دربارة ادله فقهی عدم مشروعیت جراحی زیبایی اســت . پس از بررســی تمامی مســتندات دال بر حرمت معلوم گردید: جراحی زیبایی موجب تغییر خلقت اولیه انســانی نیســت ، زیرا ملاک حرمت تغییر مربوط به صــورتی است که از طریق خلق جدید، ضدیت با آفرینش الهی صورت گیرد و موجبات تشریع در دین فراهم آ ید. علاوه بر این ، گروهی مصــــداق تغییر را خروج از فطرت و ترک دین حنیف دانســـته اند که در هر صـــورت ، با انجام جراحی زیبایی منافات ندارد. ادعای حرمت تغییر رنگ آمیزی اولیه انسان هم به وا سطه انجام جراحی زیبایی صحیح نی ست ، زیرا مراد از «صبغه الهی» در آیه ١٣٨ ســورة بقره ، اخلاص ، ایمان و اســلام اســت که همگی ملزم به تبعیت از آن شــده اند تا مایه تفرقه در دین فراهم نشــود. بنابراین ، مراد از این آیه تغییر فیزیکی نیســت تا جراحی زیبایی حرام باشد.
واژه های کلیدی: جراحی، زیبایی، فقه، عدم مشروعیت