توضیح

مالکیت کامل‌ترین حقی است که انسان می‌تواند بر مالی داشته باشد و شاخه‌های حق عینی از شاخه‌های این حق است و مالک می‌تواند با هر شیوه که مایل باشد از عین مال خود بهره‌مند گردد یا آن را بی‌استفاده قرار دهد. امروزه به جهت حفظ مصالح جامعه، مالکیت خصوصی به ویژه مالکیت بر زمین به انحاء مختلف محدود و حتی سلب مالکیت به لحاظ حفظ منافع عمومی، در کشورهای مختلف صورت قانونی به خود گرفته است. حکومت که یکی از وظایف مهم آن دفاع از مالکیت افراد جامعه است، برخی مواقع از جمله هنگام تملک اراضی خصوصی، به ادعای مصلحتی والاتر مالکیت افراد را نقض و اقدام به تملک اراضی افراد می‌نماید. در دنیای کنونی این مسئله اهمیت ویژه‌ای یافته و شامل مباحث مهمی به منظور سازش دادن آن با حرمت حق مالکیت فردی شده است؛ این مسئله وقتی بیشتر حساس می‌شود که دولت در این راه زیاده‌روی کند یا معوض ملک را ندهد. با این حال مالکیت خصوصی از نظر اصول حقوقی و قوانین موضوعه کشورها مورد حمایت است. حق مالکیت ممکن است از دو جهت مورد تعرض واقع شود:گاه از جانب اشخاص ثالث و گاه مهم‌تر از آن از طرف دولت. از همین‌رو موارد سلب یا محدودیت مالکیت باید مبتنی بر قوانین و با رعایت اصول باشد. اصولی که تعرض را ناممکن و مداخله دولت را محدود و حق مالکیت را تضمین کند. این پژوهش در پی آن است که دریابد مالکیت اراضی خصوصی در برابر قدرت حاکمیت و اقتدار دولت چگونه تضمین و در پی تبیین اصول حقوقی و قوانینی است که سبب بیان علل موجهه و چگونگی ایجاد مسئولیت برای دولت در صورت تهدید مالکیت اراضی خصوصی می‌شود و در پی بررسی مبانی مالکیت و لزوم احترام به آن توسط دولت است.
واژه های کلیدی: مالکیت، حمایت از مالکیت خصوصی، سلب مالکیت، مصادره و ضبط اموال، مالکیت دولتی.