عنوان
تنبیه بدنی کودکان؛ از منع جهانی تا آموزه‌های دینی و مقررات قانونی
نویسنده
اصطلاحنامه
تربیت (Upbringing) | تنبیه بدنی کودکان (فقه) (Corporal punishment of children (Islamic law)) | حمایت حقوقی | کنوانسیون حقوق کودک (۱۹۸۹م=۱۳۶۸) (Convention on the Rights of the Child (1989)) | کودک آزاری (فقه) (Child abuse (Islamic law)) | کودکان -- خشونت علیه -- پیشگیری (Children -- Violence against -- Prevention)
ناشر
ماهنامه دادرسی، شماره ۱۲۴، ۱۳۹۶
تاریخ نشر
1396
توضیح
امروزه،به‌رغم‌تلاش‌فزاینده‌ای‌که‌در‌حمایت‌از‌کودکان‌صورت‌می‌گیرد،هنوز‌شکل‌های‌مختلفی‌از‌خشونت‌و‌آزار‌علیه‌آنها‌به‌ویژه‌در‌قالب‌تنبیه‌بدنی‌ادامه‌دارد.بسیاری‌بر‌این‌باورند‌که‌به‌موجب‌سرپرستی‌والدین‌و‌مسئولیت‌مربیان‌در‌تربیت‌کودکان‌و‌جلوگیری‌از‌کج‌روی‌آنها،در‌مواردی‌می‌توان‌تنبیه‌بدنی‌را‌به‌کار‌برد.این‌در‌حالی‌است‌که‌دانشمندان‌زیادی‌برای‌حمایت‌از‌کنوانسیون«حقوق‌کودک»،بر‌ممنوعیت‌هرگونه‌بدرفتاری‌و‌خشونت‌علیه‌کودکان‌تاکید‌می‌نمایند.مقاله‌حاضر‌با‌مطالعه‌دیدگاه‌های‌ارائه‌شده‌در‌این‌زمینه‌و‌بررسی‌نتایج‌تنبیه‌بدنی،درصدد‌است‌این‌پرسش‌را‌پاسخ‌گوید‌که‌آیا‌تنبیه‌بدنیکودک‌در‌راستای‌ادب‌آموزی‌و‌تربیت‌وی‌جایز‌است‌و‌آیا‌دیدگاه‌فقه‌امامیه‌و‌مقررات‌قانون‌مدنی‌ایران‌در‌این‌خصوص‌باپیمان‌نامه‌حقوق‌کودک‌سازگاری‌دارد‌یا‌خیر؟
واژه‌های کلیدی: تنبیه بدنی، کودک آزاری، خشونت علیه کودک، تربیت کودک، کنوانسیون حقوق کودک، حمایت از کودک