بررسی فقهی مجازات جرم اسیدپاشی و ارتباط آن با محاربه

توضیح

تأمین امنیت و آسایش عمومی همواره مورد تاکید همه حاکمیت ها به ویژه حاکمیت اسلامی بوده است. یکی از جرائمی که باعث ایجاد اختلال در نظم عمومی شده،اسیدپاشی است؛ با عنایت به این که جرمی با این عنوان در صدر اسلام وجود نداشته، در فقه اسلامی ،به طور مستقل مورد مداقه قرار نگرفته است. نگارنده سعی کرده است با بهره مندی از مبانی فقهی و بهره گیری از علومی مانند حقوق، جرم شناسی و جامعه شناسی جنایی ماهیت این جرم را مورد مطالعه قرار داده و رابطه آن را با جرائمی که در نتیجه مجرمانه یعنی برهم زدن امنیت و آسایش عمومی مشترک هستند مورد بررسی قرار دهد. به نظر می رسد جرائمی مانند محاربه، إفساد فی الأرض و بغی از جمله جرائمی هستند که با اسید پاشی وجوه اشتراک زیادی دارند؛ به طوری که می توان اسیدپاشی را خصوصاً در صورت تکرار آن از مصادیق آنها برشمرد. بنابراین سعی شده است تا ابتدا ارکان و شرائط جرائم مذکور که در فقه آمده، آورده شده و بعد ارتباط جرم اسید پاشی با این جرائم بررسی شود؛ در تحقیق حاضر برای اثبات ارتباط جرم اسید پاشی با جرائم فوق از علومی چون روانشناسی جنایی و جامعه شناسی جنایی استفاده شده است؛ به علاوه نگارنده آثار جرم اسیدپاشی در جامعه را مورد مطالعه قرار داده و تلاش کرده تا ارتباط این جرم با محاربه و افساد فی الأرض را ثابت نماید که در نتیجه آن، مجازاتی متناسب با این جرم و آثار مخرب آن در جامعه پیش بینی نماید.
واژه های کلیدی: اسیدپاشی، امنیت اجتماعی، بغی(فقه)، تعزیر، حکومت اسلامی، فساد فی الارض، محاربه.